I.
AmZapę­tlo­ny świat w komu­ni­ka­cji dokumentnie.
Nasta­je czas uprasz­cza­nia rela­cji doszczętnie.
Skąd mamE wie­dzieć jakie czu­cia i emo­cje ty wytwarzasz,
Kie­dy sie­dzieć nam w roz­mo­wie przy­szło w ekra­nach ołtarzach?

To tech­ni­ka izo­la­cji jest pod pozo­rem kumacji.
Kie­dy mówisz do mnie – mów mi, a nie pisz mi, że mi mówisz.
Nie z pro­fi­lu na por­ta­lu, ale z ser­ca weź ziomalu.
Zero wia­ry w awa­ta­ry – peł­na wia­ra w swe ja, stary.

Ref:
DmA teraz tak jest,
Wpół sło­wa i wpół ekranu.
AmNie­do­ci­śnię­ty kla­wisz w roz­mo­wie na gadu.
HejE dziew­czy­no, chłopaku,
To za pomo­cą zna­ków, aleAm całe­go ciała
Jest konekt, A7przez sieć to nie działa.

Choć bezDm sie­bie, ale obaj
Sta­tus, że widoczni,
InnyAm ekran mnie roz­pro­szył, sor­ki za zmia­nę emocji.
CorazE trud­niej jest ogar­nąć siebie
W takim bodź­ców huku.
Mam cię w związ­ku, gdzie ide­ał się­gnąłAm facebruku.

II.
Jak muska­cie pal­ca­mi w tele­fo­nach wyświetlacze,
Tak muska­cie odczu­cia­mi real life tak tyl­ko raczej.
Skąd wam wie­dzieć, że ina­czej życie praw­dzi­we wygląda,
Niż w ekra­nach LCD przy­szło bied­ni wam oglądać?

Bred­ni bom­ba wam wybu­cha rano, kie­dy na kanapie
Ide­ami słod­kiej pla­zmy się wza­jem­nie przerzucacie.
Cho­ciaż na powierzch­ni dre­dy, w środ­ku obraz w HD Ready.
Prze­cież tyl­ko wybie­ra­cie, choć za only one to macie.

Ref:
A teraz tak jest,
Wpół sło­wa i wpół ekranu…