Sło­wa, od któ­rych zaczy­na się każ­da podróż. Mowa – odda­la od źró­dła idei. Mostów nie pal, nie zwle­kaj z lecze­niem, co boli.

I. Kolej­ny przed­miot wyrzu­cam, roz­sta­ję się z kolej­ną rze­czą. Mnie takie rze­czy leczą, że rze­czy oknem lecą, A ścia­ny pust­ką świecą.

I. Ja będę tym dla cie­bie, czym dla sie­bie teraz jestem ja. Ja będę tym dla sie­bie, czym dla ciebie

Ref. I fala za falą, i dal za dalą Raz Słoń­ce raz Xsię­życ a dro­gi cią­gle mało. I fala za falą, i

I. Kolej­ny przed­miot wyrzu­cam, roz­sta­ję się z kolej­ną rze­czą. Mnie takie rze­czy leczą, że rze­czy oknem lecą, A ścia­ny pust­ką świecą.

Kha­lid i Jahe­ira, Jahe­ira i Kha­lid jest Kha­lid i Jahe­ira, Jahe­ira i Kha­lid jest La la la Kha­lid i Jahe­ira, Kha­lid i

I. Pierw­szy klo­cek bie­rze do ręki Odsu­wa szu­flad­kę W tej prze­gród­ce widzi sta­rusz­kę A w tej rodzin­ka nad obiad­kiem Następ­ny klocek

I. A może o tym tyl­ko teraz wie­dzieć chcesz Chy­ba gdzieś o tym czy­ta­łem Jak star­szy gość gdzieś z tecz­ką biegł

A mogu­em zro­bić wte­dy tak – a mogu­em zro­bić wte­dy nie Mam już dość tego myśle­nia tak nie doj­dzie­my nigdzie Jak

muz. Tade­usz Woź­niak I. Kto nie boi się po zimie bie­gać boso po Doli­nie Gdy wio­sen­na rze­ka pły­nie Mumin­ki Mumin­ki Muminki

Ref. Sta­nie się to, co ma się stać Bo dzie­je się to, co ma się dziać I. Pomyśl jak wie­le cza­su na

Ref . A więc śpij dobrze śnij Wszyst­ko się uło­ży bo i wszyst­ko dobrze będzie.  I. Nawet jeśli tak do końca

I. Zno­wu, zno­wu, zno­wu cze­goś tam nie dopil­no­wa­łem nie prze­ło­ży­łem języ­ka świa­ta na mój wła­sny strach trud­no, kie­dy słów jest brak

I. Zamy­kam dzień nic nie dzie­je się Za oknem mgła Nie mogę spać Ref. I tak ukła­da­jąc te banal­ne sło­wa Wiem że jutro je napiszę