Tak, co to się dzie­je, że pisać się chce? 7 lat współ­pi­sa­łem blo­ga, ponad 1000 postów i kil­ka­dzie­siąt ludzi jako współautorów.

Sza­rość nade­szła. Zim­no. Słoń­ce zbyt dale­ko nasze­go skraw­ka Zie­mii, co może w przy­ro­dzie to śpi, co może to zwal­nia, mniej

Szu­mi płyt­ka w odtwa­rza­czu już 🙂 Wia­ra ta sama. 2CD, 21 utwó­rów, ksią­żecz­ka z tek­sta­mi, zdję­cia­mi, akor­da­mi do pio­se­nek z tej studyjnej

…iść gdzie woda, las, góry i las jesz­cze raz!” … tak zaczy­na się pio­sen­ka nowo­pow­sta­ją­ca, mają­ca min na celu wypeł­nić krążek

Oczysz­cze­nia czas. Przy­go­to­wa­nia się na wio­snę. W gło­wie segre­ga­cja pla­nów, kalen­darz, czyn­no­ści takie i takie, nie­dłu­go tra­sa i gra­nia dużo.

„Żyć w zgo­dzie sobie, żyć w zgo­dzie w sobie…” Prze­gry­wam i prze­śpie­wy­wu­ję sobie pio­sen­ki z „Wia­ra ta sama”, bo zauwa­ży­łem, że

Ten motyl kil­ka dni temu ostat­nio widział tyle słoń­ca. Ostat­nie dni znów się zch­mu­rzy­ły, zro­bi­ło się zim­niej, nastrój do pracy

To ocze­ki­wa­nie, tuż przed przed­wio­śniem jest zwy­kle trud­ne. Zmę­cze­ni zimo­wą sta­gna­cją, łak­ną­cy Słoń­ca, znie­chę­ce­ni sza­ro­ścią, wycze­ku­je­my, wypa­tru­je­my… Całą zimę przeczekał

No i jest. Cisza wycze­ki­wa­na. Dźwig i młot pneu­ma­tycz­ny zagłu­szo­ne ciszą. Szum uli­cy, Mia­sta. I wtem… Muzy­ką ciszy. Bo takie

Nie­wąt­pli­wie coś się zmienia.Stronka nowa i moż­li­wo­ści kon­cer­to­we nowe. I stro­na z blo­giem, na któ­rym (na dzi­siaj jesz­cze) piszę, nie

Pytaj­nik w nawia­sie, bo nie wie się. Bo dziec­ko powie­dzia­ło, a dziec­ko ma tro­chę mniej­szy zasób słów, ale więk­szą wyobraź­nię i

Pra­ce nad stron­ką trwa­ją. Wczo­raj wpadł Tomek i wycza­ro­wał mi moż­li­wość edy­cji. Zaba­wa z opcja­mi, faj­nie to hula, podo­ba mi